Deel V

Zaterdag 29 oktober
Vanavond hangen we wat rond op straat en drinken wat op een terrasje met alle solominga’s (witte mensen) we gaan wat vroeger naar bed dan de avond ervoor. We hebben gekozen voor een king size bed met airco en fan. Dat is na ons twijfelaartje in een krap hutje dat erg heet wordt gedurende de middag en zijn warmte eigenlijk niet kwijt kan omdat er geen ramen in zitten, en groot genot. We slapen heeerrrlijk.
Zondag 30 oktober
Het ontbijt is net zo genieten als het bed. Een gebakken omelet met groenten!! En nog vers ook in plaats van gedroogd. Dat gaat er goed in. Daarna snellen we naar huis, naar onze familie want vandaagis Arno jarig en dat moet gevierd worden. We zijn nog net op tijd voor de kerk. Een half af gebouw met gaten waar ramen en deuren moeten komen. Een altaar gemaakt van cement en een gravel vloer. Er wordt gezongen en gedanst, ook als niet gelovigen een hele belevenis. Onze zus zingt mee in de kerk en ze is echt heel goed. Ik zou haar bijna gaan opgeven voor Idols of zo.
Na de kerk hangen we lekker een beetje onder de mangoboom rond. Eindelijk leer ik een van de kinderen hoe ze een vriendschapbandje moeten knopen. Ik had allerlei plannen om ze haken en knopen te leren maar dat is er eigenlijk nog niet van gekomen. Op de Dovenschool gaat dat helemaal niet lukken want ik geen de special needs kinderen les. (zeg maar een flinke verstandelijke beperking). Het duurde even voordat het ons beiden lukte maar uiteindelijk heeft Joyce een mooi armbandje. Het volgende project wordt een bloem haken. Maar ik wil ook nog mijn haren in laten vlechten en een jurk laten maken.
In de namiddag begint Arno met het uitdelen van balonnen, dat hoort wel een beetje bij een verjaardag dachten we. De kinderen zijn laaiend enthousiast en hebben dit hoorbaar vaker mee gemaakt want ze beginnen meteen met het zingen van “happy birthday”. Dan beginnen mensen zich een beetje zorgen te maken of we nog wel gaan koken. Onze vader komt expres terug uit zijn gesprek maar ziet dat het vuur nog niet aan is en vertrekt weer. In plaats van pannenkoeken, die iedere solominga maakt, hebben wij besloten om met onze zak tuttifrutti een soort van rijstepap te maken. We beginnen met het koken van de rijst in de nooit eerder gebruikte rijstkoker. Deze werkt goed. Dan snijd ik de tuttifrutti in kleine stukjes en als de rijst klaar is doen we alles in een pan met een liter gecondenseerde melk erbij en klaar zijn we. De mensen zijn net Nederlanders hier. Wat een boer niet kent…. Dat….. je raad het al. De kinderen vinden het allemaal geweldig de pap maar de volwassenen vinden het een beetje raar een zoet gerecht. Na het eten drinken we fris en bier. De kinderen genieten van de fanta en cola. En onze vader en moeders van het bier. Vader bernard komt zelfs nog met kadootjes aan. Echt heel erg leuk want dat is helemaal niet de gewoonte in Ghana. Arno krijgt een handmatige ventilator omdat we geen stroom hebben in onze hut (een wapperaar geweven van bananenblad) ik een mooie armband en de echte topper is wel de wandelstok die Arno kreeg. Niet als grapje van nu ben je 40 dus heb je die nodig maar als hij in de toekomst ouder wordt en slecht ter been wordt. Je kan het maar al vast in huis hebben!!
Van mij kreeg arno een tshirt met 40 erop en op de achterkant een uitnodiging om bloem over hem heen te gooien, een Ghanees gebruik als je jarig bent. Dus halverwege de avond wordt Arno dan eindelijk eens onder handen genomen. Niet meer met bloem maar met talkpoeder deze keer. Wat een mooi gezicht! Een verjaardag om nooit meer te vergeten, vergezeld door mooie Ghanese muziek waar iedereen natuurlijk enthousiast op ging dansen.
31 oktober 2011
Vandaag was mijn eerste dag alleen op de Dovenschool, voor zover als het mogelijk is wil ik het programma van Gedy aan proberen te houden maar ik wil ook de leerkrachten enthousiast maken over al het materiaal ik heb meegenomen. Dus ik probeer wat te combineren. Ik begin altijd met de special needs kinderen maar de groep is te groot om in mijn eentje te doen dus ik begin met de kleuters. Ik doe wat kleurenspelletjes met ze en probeer ze te leren puzzelen. Zo te zien hebben ze dat nog nooit gedaan. Kijken naar het plaatje kunnen ze niet het gaat via trail and error.
Smiddags ga ik bij groep 6 langs om met de gebarenkwartet te werken. De leerkracht geeft aan eigenlijk geen tijd te hebben maar als ik aandring blijft ze toch. De vertaalt in de Ghanese gebarentaal wat ik vertel. De klas wordt in vier groepen verdeeld en ik ga de groepen langs om te kijken of het lukt. Als ik me om draai is de leekracht verdwenen. Ik kom haar na de les buiten ergens weer tegen. Als ik aangeef dat het niet zo aardig is wat ze doet, mij met een hele klas van zo’n 45 man achter laten. Dan biedt ze haar excuus aan. Wat een deprimerende toestand zeg!! En dit terwijl ik weet dat er een kleuterklas heel de dag alleen in hun klas zit zonder leerkracht omdat zij naar het ziekenhuis moest. Had ik daar nu maar mijn tijd aan besteed, dan had ik me nu niet zo gefrustreerd gevoeld. Voor de leerkrachten moet ik het dus niet doen. Maar voor de kinderen heb ik mij bedacht.
Ondertussen hoor ik van Gedy dat zij vandaag nog haar spullen op gaat halen in Tongo en naar huis gaat woensdag. Ik ga mee met haar naar Bolga om afscheid te nemen, even lekker te eten en arno schone kleren te brengen. Hijwas net te laat…… (you know what I mean)
1 november 2011
Vandaag ga ik het anders aanpakken. Ik vermaak met met de kinderen, en probeer iets meer te integreren met de leerkrachten. Ik besluit nog een andere groep te introduceren met het spelmateriaal van Kentalis en nu is het echt heel erg leuk. De leerkracht heeft plezier en doet leuk mee. Het voelspel van Bep valt hier heel erg goed in de smaak!!! Met despecial needs kinderen heb ik lekker zitten knutselen. We maken ketingen van gekleurde rietjes. Ook heb ik nog tijd om de kinderen die achter zijn met rekenen en tellen wat bij de spijkeren. Ik introduceer de aftelsom.
Smiddags besluit ik naar de markt te gaan om verse groenten te zoeken. We krijgen bijna iedere dag gedroogde en gestampte groenten met TZ. En dat is best lekker maar niet iedere dag. De verse groenten die ik op de markt vindt, zijn op 1 hand te tellen. Tomaten, een soort van obergines maar dan wit met oranje en veel kleiner, en okra’s. ik besluit er een groentesoep van te maken met een bamisoepje er door heen. Ik wordt raar aangekeken en net zoals de rijstepap, valt de soep ook niet zo in de smaak. Dat is maar goed ook want dan heb ik voor vanavond nog genoeg over om een keer geen TZ te hoeven eten.
We drinken voor het eten nog een biertje op het terras met onze vader Bernard. Dat is erg gezellig. We kwamen hem tegen toen we op de markt medicijnen gingen halen tegen ….. wil je het weten? ……
Ik heb wormen. Dat heb ik in geen 30 jaar meer gehad geloof ik maar ik wist precies wat het was toen ik het voelde. Ik heb een kuurtje van drie dagen gekocht voor 2 euro. Hopelijk ben ik er snel weer vanaf.